ผู้สูงวัยกับโรคพาร์กินสัน

โรคพาร์กินสันเป็นโรคที่พบได้มากในผู้สูงอายุ ทำให้มีการเคลื่อนไหวได้น้อยลง ช้าลงและร่างกายสั่นเกร็ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะท้าย ๆ ก็จะมีอาการสมองเสื่อมร่วมด้วยได้ ซึ่งสาเหตุสำคัญของโรคนี้ เกิดจากการลดลงของสารโดพามีนในสมอง เพราะสมองส่วนที่ทำหน้าที่สร้างสารนี้ทำงานน้อยลง สามารถเกิดขึ้นได้เอง และพบได้บ่อยที่สุด อีกทั้งยังมีสาเหตุอื่น ๆเช่น ความผิดปกติในสมองจากหลอดเลือดอุดตัน การกินยาบางชนิด การมีหลอดเลือดสมองแตก ฯลฯ

และในอนาคตนั้นสังคมไทยจะเป็นสังคมของผู้สูงวัยมากขึ้น เพราะหลายปัจจัยไม่ว่าจะเป็นการที่ผู้หญิงไม่แต่งงานมีมากขึ้นเรื่อย ๆ หรือการมีลูกน้อยลง ผู้สูงวัยจึงจำเป็นต้องพึ่งตนเองให้มากขึ้นด้วยยึดหลัก 3 อ. ได้แก่

1. อารมณ์และสุขภาพจิต หมั่นออกำลังกายเป็นนิจ เพื่อช่วยให้สุขภาพจิตดี ร่างกายแข็งแรง ทำให้ทรงตัวได้ดี และนอนหลับได้ง่ายขึ้น ป้องกันความเสื่อมของร่างกายในส่วนต่าง ๆ การออกกำลังกายนี้สามารถเลือกได้ตามชอบ ทั้งการเล่นกีฬาและการใช้แรงงานทำงานในชีวิตประจำวัน ควรหมั่นออกกำลังอย่างสม่ำเสมอวันละอย่างน้อยครึ่งชั่วโมง

2. อากาศและสภาพแวดล้อม อยู่ในที่ที่มีอากาศดี สะอาดปลอดโปร่ง มีลมพัดสบาย หายในได้สะดวก ทำให้ร่างกายและสมองได้รับออกซิเจนได้เต็มที่ ผู้สูงวัยที่อาศัยอยู่ในเมืองควรหาโอกาสไปพักผ่อนต่างจังหวัดตามชนบทหรือชายทะเลบ้าง

3. งานอดิเรก สร้างความเพลิดเพลิน ทำให้ไม่เหงา ไม่ว่าจะเป็นงานที่สร้างรายได้หรือไม่ก็ได้ อาจเป็นการเข้าร่วมกลุ่มทำกิจกรรมเพื่อสังคมก็ได้

ลูกหลานและคนในครอบครัวก็ตาม หากมีเวลาว่างในวันหยุดก็ควรพาผู้สูงอายุในบ้านไปท่องเที่ยวพักผ่อน ผู้ที่อยู่ห่างไกลกัน ควรกลับไปหาคนเฒ่าคนแก่ที่รอคอยอยู่ที่บ้าน หากอยากให้ท่านอยู่กับเราไปนาน ๆ กลับไปหาบ่อย ๆ นะคะ