วิธีป้องกันยุงลายแพร่พันธุ์  ตัดวงจรการระบาดของไข้เลือดออก

การป้องกัน โรคไข้เลือดออก ที่ได้ผลที่สุดนั้นก็คือการป้องกันการแพร่พันธุ์ของยุงลาย แต่ที่ผ่านมายังควบคุมได้ไม่ดีเท่าไรนัก เน้นจากไปเน้นการทำลายยุงลายซึ่งเป็นการสิ้นเปลืองมาก การควบคุมยุงลายที่ได้ผลต้องทำเป็นวงกว้าง และเน้นที่การควบคุมลูกน้ำเป็นหลัก ควรทำร่วมกันเป็นชุมชนหรือองค์กรด้วย เพื่อประสิทธิภาพสูงสุดของการควบคุมการแพร่พันธุ์ของยุงลาย ดังต่อไปนี้ค่ะ

– ตรวจสอบ บ่อน้ำ แทงค์เก็บน้ำ กะละมังหรือภาชนะบรรจุน้ำต่าง ๆ ที่จะเป็นแหล่งที่ยุงมาไข่และเกิดลูกน้ำได้ แหล่งน้ำเหล่านี้ต้องมีฝาปิดและตรวจสอบเสมอ ๆ ว่ามีลูกน้ำหรือไม่
– ตรวจรอยรั่วของท่อน้ำ แทงค์น้ำ หรืออุปกรณ์เกี่ยวกับน้ำด้วยว่ารั่วหรือไม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหน้าฝน
– เปลี่ยนน้ำแจกัน ถ้วยรองขาตู้ ซึ่งควรเปลี่ยนทุกอาทิตย์ สำหรับแจกันควรใส่ทรายลงไปด้วย และถ้วยรองขาตู้ควรใส่เกลือด้วยเพื่อป้องกันการเกิดของลูกน้ำ
– ถาดรองน้ำตู้เย็นและแอร์ ก็เป็นเพาะพันธุ์ยุงได้เช่นกันหากมีน้ำขังอยู่
– ตรวจสอบรอบบริเวณบ้าน โรงเรียนว่ามีแหล่งน้ำขังหรือไม่ รวมไปถึงรางระบายน้ำจากหลังคาว่ามีแอ่งน้ำขังหรือเปล่า กระป๋อง ขวดน้ำต่าง ๆ ควรเก็บไปทิ้งหรือคว่ำน้ำออกอย่าให้มีน้ำขัง แม้แต่ยางเก่าของรถก็เช่นกัน รั้วไม้และต้นไม้ที่มีรูกลวงควรอุดหรือถมด้วยคอนกรีตให้เต็ม ต้นไผ่ก็ควรตัดตรงข้อพอดีอย่าให้มีน้ำขัง สำหรับแหล่งน้ำตามธรรมชาติควรกลับหรือปิดด้วยคอนกรีตให้เรียบร้อยด้วย

และในส่วนของการป้องกันส่วนตัวบุคคล ให้สวมเสื้อผ้าที่หนาพอควร ควรเป็นเสื้อแขนยาว กางเกงขายาว เด็กนักเรียนหญิงก็ควรสวมกางเกงขายาว แล้วทาสมุนไพรกันยุงตอม เช่น ตะไคร้หรือเปลือกส้ม นอนในห้องที่กางมุ้งหรือมีมุ้งลวด อ่างที่ปลูกต้นไม้หรือแหล่งน้ำธรรมชาติ ควรหาปลามาเลี้ยง แล้วดักจับลูกน้ำบ่อย ๆ

และสำหรับการใช้ยาฆ่าลูกน้ำนั้น ให้ใส่ทรายที่มีสารนี้ลงไปตามอัตราส่วนที่ไม่เป็นอันตราย แต่ก็ไม่ค่อยเหมาะเท่าไรนักหากจะใช้อย่างต่อเนื่อง เพราะสิ้นเปลืองและค่อนข้างอันตราย อนึ่งการใช้สารเคมีฉีดพ่นเพื่อฆ่ายุงนั้น ไม่ได้ลดจำนวนของยุงลง แต่จะมีประโยชน์ในแง่กรณีที่มีการระบาดของไข้เลือดออก

การที่คนในชุมชนจะปลอดภัยจากโรคไข้เลือดออกหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับความร่วมมือของทุกคนนะคะ